رابطه حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربه‌ای بانشاط معنوی دانشجویان

چکیده

زمینه. امروزه نشاط معنوی به‌عنوان یکی از فاکتورهای مؤثر در عملکرد روانی ، اختلالات هیجانی و به طبع آن عوامل فراتشخیص اختلالات هیجانی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی بانشاط معنوی دانشجویان انجام شده است.

روش کار. این پژوهش در چارچوب تحقیقات همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان دانشگاه‌های تبریز (اعم از سراسری، شهید مدنی آذربایجان و آزاد تبریز) بود. نمونه‌گیری در مطالعه حاضر با استفاده از روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس انجام گرفت و 300 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر عبارت بودند از: پرسشنامه حساسیت اضطرابی(Anxiety Sensitivity Index(ASI))، پرسشنامه پذیرش و عمل(Acceptance and Action Questionnaire - Second Edition (AAQ-II)) و مقياس نشاط معنوي(Spiritual Vitality Index ).

یافته‌ها. نتایج نشان داد که حساسیت اضطرابی(0.097=t و 0.007-=β) با نشاط معنوی رابطه‌ی معنی‌داری نداشته و اجتناب تجربه‌ای(9.24t= و 0.47β=) با نشاط معنوی رابطه‌ی معنی‌داری داشته و سبب افزایش آن می‌شود.

نتیجه‌گیری. به نظرمی رسد که تقویت معنویت ونشاط معنوی در دانشجویان ممکن است باعث تحول درعوامل فراتشخیص دخیل در اختلالات هیجانی شده که طی ان بتوانند از ابتلا به اختلالات هیجانی پیشگیری کنند. پیامدهای عملی. جامعه و دانشگاه می توانند از طریق کارشناسان و مربیان آموزشی زمینه های لازم برای تقویت نشاط معنوی در دانشجویان را فراهم کنند.