چکیده
زمینه. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی و احساس گناه مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزش‌پذیر صورت گرفت.
روش‌کار. این پژوهش، مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری کلیه مادرانی بودند که کودکانشان کم توان ذهنی آموزش‌پذیر مشغول تحصیل در سال تحصیلی 1400-1399 در مدارس استثنایی شهر تبریز بودند. از این بین 24 نفر نمونه در 1 گروه 12 نفری آزمایش و 1 گروه 12 نفری کنترل انتخاب شدند. با توجه به ساخت و اهداف تحقیق، از روش نمونه‌گیری هدفمند برای انتخاب نمونه استفاده شد. ابزار‌های مورد استفاده، پرسشنامه آشفتگی روانشناختی DASS و پرسشنامه احساس گناه (عاطفه خود آگاه) بود. گروه آزمایش برنامه آموزش رویکرد معنوی – مذهبی (11 جلسه) و گروه کنترل هیچ برنامه آموزشی دریافت نکردند.
یافته‌ها. یافته‌های بدست آمده از تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی – مذهبی اسلام محور بر آشفتگی روانشناختی و احساس گناه مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی آموزش‌پذیر اثر بخش است.
نتیجه‌گیری. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش، چنین استنباط می شود که می‌توان از آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد معنوی - مذهبی اسلام محور به عنوان مداخله ای اثربخش جهت کاهش احساس گناه و بهبود آشفتگی روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم توان ذهنی استفاده کرد.