چکیده
زمینه. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه جهتگیری مذهبی درونی/ برونی و شیوه های مقابله با استرس با رفتارهای پرخطر انجام شدکه از نظر هدف، کاربردي و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- همبستگی میباشد.
روش کار. جامعهی آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیهی جوانان 19 تا 25 سال شهر تبریز در سال 1400 میباشد که از این تعداد 100 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامهی جهتگیری مذهبی آلپورت، پرسشنامه شیوه های مقابله با استرس (CISS) آندلر و پارکر و پرسشنامهی رفتارهای پرخطر یانگ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 23، دادهها به کمک آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شدند.
یافته ها. نتایج نشان داد که بین جهت گیری درونی و تک تک متغیرهای رفتارهای پرخطر (خشونت، رفتارهای وندالیسمی، مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی و روابط جنسی ناسالم) همبستگی منفی معنی دار و جهتگیری مذهبی برونی با رفتارهای پرخطر همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد که در این بین، مصرف مشروبات الکلی و روابط جنسی ناسالم، نسبت به متغیرهای دیگر بیشترین رابطه معناداری را نشان دادند. همچنین، نتایج حاکی از همبستگی منفی بین مقابله با استرس مسئله مدار با رفتارهای پرخطر و همبستگی مثبت به روش هیجان مدار و اجتنابی با رفتارهای پرخطر بود. ن
نتیجه گیری. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان نتیجه گرفت که اشخاص دارای جهتگیری درونی در مقایسه با کسانی که جهتگیری برونی دارند نسبت به کنترل رفتار خود، عملکرد بهتری داشتند؛ و افراد با مقابلهی مسئله مدار از نحوهی کنترل رویدادهای استرس زا رضایت بیشتری داشتند (0/05>p).
پیامدهای علمی. از نتایج حاصل اینگونه استنباط می شود که بهتر است مداخلههای آموزشی جوانان در مدارس و دانشگاهها به سمت درک معنی و مفهوم جهت گیری ها سوق داده شود تا با شناخت بهتر انواع جهت گیری های مذهبی درونی و برونی از رفتازهای پرخطر به دور باشند.