اثربخشی آموزش مثبت‌نگری با تأكید بر قرآن و آموزه‌های اسلامی در افزایش كیفیت زندگی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

چکیده

مقدمه. فضای كلی، در آموزه‌های اسلامی، مثبت انگاری است. صفاتی كه برای خداوند شمرده می‌شود، بیشتر مشوق است تا منتقم، بِسمِ الله كه در ابتدای هر كاری حضور دارد با دو نام الرَّحمان و الرَّحیم آغاز شده است كه نشانگر نگرش مثبت به زندگی است. او نسبت به بندگانش مهربان است "... و الله رَؤوفٌ بِالعِبَاد" (1. آل عمران، 31 و بقره، 208). هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مثبت‌نگری بر افزایش كیفیت زندگی با تأكید بر قرآن و آموزه‌های اسلامی در كاركنان معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود.

روش کار. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با گروه آزمایش و گواه بود. روش نمونه گیری ابتدا كل جامعه آماری به تعداد 120 نفر پرسشنامه كیفیت زندگی 36sf- را تکمیل كردند و شركت كنندگانی كه پایین ترین نمره را اخذ كردند تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. به گروه آزمایش شش جلسه نود دقیقه‌ای به صورت هفتگی، آموزش مثبت‌نگری با تأكید بر قرآن و آموزه‌های دینی ارائه گردید. در پایان آموزش، از هر دو گروه خواسته شد پرسشنامه مذكور را دوباره تکمیل نمایند. در مرحله بعد، پس از سه ماه آزمون پیگیری برای سنجش ماندگاری آموزش های داده شده اجرا گردید. برای تحلیل داده‌ها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی از روش تحلیل كوواریانس چندمتغیری MANCOVA)) استفاده شد. یافته­ ها. نتایج آزمون‌های تجزیه و تحلیل كواریانس چندمتغیری نشان داد كه تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در افزایش كیفیت زندگی در مرحله پس آزمون وجود دارد. و در مرحله پیگیری نیز ثبات داشته است. نتایج نشان می‌دهد كه آموزش گروهی مثبت‌نگری با تأكید بر قرآن و آموزه‌های اسلامی باعث افزایش تمامی زیر مقیاس‌های كیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است. نتیجه­ گیری. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی و پایداری آموزش مثبت اندیشی در افزایش کیفیت زندگی با تأکید بر قرآن و آموزه های اسلامی انجام شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که در مقایسه با گروه کنترل، آموزش گروهی مثبت در گروه آزمایش به افزایش کیفیت زندگی در تمامی زیرمقیاس‌های آن کمک کرد. این نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار و تایید شد.